تامین مالی چیست؟
تامین مالی :به درخواست شما از هر موسسه مالی از قبیل بانک و شرکت‌های سرمایه‌گذاری یا هر شخصی است که به شما پول قرض می‌دهد و شما متعهد می‌شوید تا در سررسیدهای مقرر آتی آن را پرداخت کنید. فرض کنید می‌خواهید یک ماشین خریداری کنید اما پول کافی برای خرید را ندارید. می‌توانید جهت درخواست تسهیلات به بانک یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری مراجعه کنید.
کارآفرینی و نوآوری سبب رشد اقتصادی می‌شود
تحقیقات نشان می‌دهد کارآفرینی و نوآوری نقش مهمی را در توسعه اقتصادی ایفا می‌کند. همچنین شرکت‌های استارت آپ برای حفظ پویایی سالم در اقتصاد ملی ضروری هستند. کارآفرینان نه‌تنها مشاغل ایجاد می‌کنند بلکه با افزایش رقابت و پر کردن خلأها سبب افزایش بهره‌وری صنایع می‌شوند. با در نظر گرفتن اینکه نوآوری‌ها و شرکت‌های استارت آپ می‌توانند سهم قابل‌توجهی در فناوری‌های نوآورانه یک کشور داشته باشند، تامین مالی این شرکت‌ها در مراحل طول عمر شرکت از تولید ایده، راه‌اندازی و توسعه و درنهایت تجاری‌سازی و تبدیل‌شدن به یک شرکت معتبر بااهمیت است.
اقتصاد ایران در دهه‌های اخیر عمدتاً توسط صنعت نفت هدایت‌شده است. بااین‌حال برای کاهش وابستگی به حوزه نفت، رشد اقتصادی آینده بایستی به‌طور فزاینده به حوزه‌های دیگر متکی باشد. بنابراین توسعه فناوری‌های نوآورانه و شرکت‌های استارت آپ می‌توانند در زمینه رشد اقتصادی نقش اساسی ایفا کنند.
یکی از مهم‌ترین عوامل اساسی موفقیت یک استارت آپ، توانایی آن برای به دست آوردن سرمایه لازم و تامین مالی موفق برای راه‌اندازی استارت آپ و حفظ و رشد آن تا ایجاد یک جریان نقدینگی پایدار است.
سرمایه گذاری استارت آپ
برای شروع یک کسب‌وکار نوآورانه و استارت آپ، اولین منبع مالی حساب‌های کارآفرینان است که از آن به‌عنوان تامین مالی داخلی اولیه اشاره می‌شود. بااین‌حال با شروع کار توسعه، نیاز به منابع مالی به‌سرعت افزایش می‌یابد، به‌ویژه برای استارت آپ هایی که به دنبال رشد سریع فناوری نوآورانه خود هستند. برای تامین مالی خارجی، کارآفرینان به دنبال سرمایه‌گذاران و وام‌دهندگان بازار سرمایه هستند. هدف از این بازار، افزایش ارزش ایجادشده از طریق بهبود تخصیص منابع مالی است. علاوه بر این ریسک و کنترل مدیریت شرکت نیز بر انتخاب روش‌های مختلف تامین مالی تأثیر به سزایی دارد.
تعریف تامین مالی
تامین مالی به فرآیند تامین سرمایه موردنیاز برای فعالیت‌های کسب‌وکار، خرید تجهیزات و سرمایه‌گذاری گفته می‌شود. استفاده از تامین مالی در هر نظام اقتصادی حیاتی است و این امکان را به شرکت‌ها می‌دهد تا محصولات موردنیاز خود را خریداری و تامین کنند. تامین مالی برای ایجاد، توسعه و افزایش سودآوری کسب‌وکار امری ضروری محسوب می‌شود. به‌طور متفاوتی تامین مالی یک روش برای استفاده از ارزش زمانی پول (TVM) است تا بتواند جریان‌های پول موردنیاز آتی را برای استفاده در پروژه‌های امروز به‌کارگیری نماید.
تامین مالی استارت آپ ها به اشکال متنوعی در حوزه‌های مختلف انجام می‌شود. در طیف بسیار اندکی، تامین مالی به‌صورت بدهی بانکی استاندارد و بر اساس اسناد حسابداری و صورت‌های مالی شرکت‌ها انجام می‌شود تا در صورت عدم پرداخت، دارایی‌های شرکت به‌عنوان وثیقه مورداستفاده قرار گیرد.
پس از تصویب، بانک یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری پول خودرو را به شما پرداخت می‌کنند و در ازای آن شما بایستی در سررسیدهای ماهانه مبلغی را پرداخت نمایید. به‌عبارت‌دیگر، تامین مالی به وام گرفتن و متعهد شدن به بازپرداخت آن با سود معین در سررسیدهای مشخص اطلاق می‌شود.
تامین مالی مبتنی بر سهام چیست؟
چرا مؤسسات مالی و بانکی وام پرداخت می‌کنند؟ ساده است، آن‌ها در ازای تامین سرمایه و وام، بهره دریافت می‌کنند. برای مثال اگر شما یک‌میلیون تومان وام با بهره سالیانه 18 درصد دریافت کنید، در پایان سال متعهد هستید تا 1.180.000 تومان پرداخت کنید
تامین مالی را می‌توان به فرآیند تامین سرمایه لازم برای کسب‌وکارهای تجاری و سرمایه‌گذاری تعریف کرد. مؤسسات مالی و بانکی اغلب در زمینه اعطای تسهیلات به کسب‌وکارها و طرح‌های تجاری فعالیت می‌کنند. تامین مالی ازجمله مقوله‌های پراهمیت در هر اقتصاد است که می‌تواند موجب راه‌اندازی و توسعه پروژه‌های شرکت‌های دانش‌بنیان شود.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر
بنابراین شرکت‌های دانش‌بنیان بخشی از اقتصاد کشور محسوب می‌شوند که توسعه آن‌ها باعث رشد اقتصادی می‌شود. متأسفانه در کشور توجه چندانی به سرمایه گذاری شرکت‌های دانش‌بنیان و خصوصاً استارت آپ های نوپا نمی‌شود و مؤسسات مالی و بانک‌ها در طرح‌های زودبازده و کم ریسک تر به سرمایه‌گذاری می‌پردازند.
تامین مالی شرکت‌های دانش‌بنیان با حمایت دولت از طریق صندوق نوآوری و شکوفایی انجام می‌شود که با توجه به محدودیت‌های مالی این صندوق موفقیت چندانی نداشته است.
سرمایه‌گذاران فرشته‌ای کسب‌وکار
هر استارت آپی نیازمند دسترسی به سرمایه است، این سرمایه می‌تواند برای توسعه محصول ،کارهای اولیه برای راه‌اندازی، و پرداخت حقوق کارمندان باشد.
بیشتر کارآفرینان و سازندگان در ابتدا به وام‌های بانکی فکر می‌کنند اما باید این واقعیت را بپذیرند که مؤسسات مالی و بانک‌ها هیچ‌گونه وامی به استارت آپ های نوپا پرداخت نمی‌کنند. بنابراین استارت آپ خلاق در حقیقت از منابع غیر بانکی برای تامین سرمایه خود استفاده می‌کند.
برای تامین مالی استارت آپ ها بایستی پاسخ مناسبی برای سؤالات زیر در نظر بگیرید:
- برای شروع استارت آپ به چه مبلغی نیاز دارید؟
- منابع مالی شخصی شما چه چیزهایی است؟
- آیا می‌توانید وام بگیرید و توایی بازپرداخت آن را در سررسیدها خواهید داشت؟
- دارایی‌های نقدی و ثابت شما چه میزان است و چقدر می‌خواهید ریسک کنید و از آن‌ها استفاده کنید؟
- آیا می‌خواهید تامین سرمایه خود را از سهامداران به دست آورید و سهام شرکت خود را واگذار کنید؟
تامین مالی استارت آپ ها امری پراسترس است. استارت آپ ها و کسب‌وکارهای جدید با امید و هیجان زیادی آغاز می‌شوند اما جستجوی راهکاری برای منابع مالی می‌تواند تا حد زیادی موجب سردرگمی و کاهش هیجان ابتدای کار شمارا به همراه داشته باشد.
بنابراین تامین مالی اولین گام برای اغلب شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت آپ ها محسوب می‌شود. بهترین شروع می‌تواند جستجوی سرمایه‌گذاران بالقوه از طریق اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است.
تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟
سازمان‌دهی مالی استارت آپ ها یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که این شرکت‌ها بایستی از آن گذر کنند. تامین مالی استارت آپ ها در مراحل آغازین دشوارتر نیز است زیرا درخواست آن‌ها از بسیاری از وام‌دهندگان سنتی رد می‌شود.
مقاله تامین مالی
در تامین مالی سنتی با سرمایه‌گذاران سنتی مواجه هستید که تجربه زیادی در پروژه‌های مختلف دارند، بنابراین به دنبال سرمایه‌گذاری در پروژه‌هایی که نیازی به آن نمی‌بینند و یا اینکه اعتقادی به آن ندارند، نیستند. جلب نظر و متقاعد کردن سرمایه‌گذاران سنتی به اینکه ایده شما ارزش سرمایه‌گذاری را دارد، بسیار دشوار است.
از سوی دیگر، سرمایه‌گذاران سنتی در یک چارچوب زمانی فعالیت می‌کنند و انتظار دارند تا در کوتاه‌ترین زمان، بیشترین بازدهی از سرمایه خود را کسب کنند.
سرمایه‌گذاران سنتی درنهایت به بالاترین سود در کمترین زمان ممکن فکر می‌کنند. این در حالی است که زمان موردنیاز و الویت های فردی در هر پروژه متفاوت هستند. آن‌ها می‌توانند شمارا در مورد زمان پروژه، آزادی دیدگاه در توسعه پروژه‌ای که برای موفقیت به آن نیاز دارید، آزاد نگذارند.
تامین مالی شرکتی
این عامل می‌تواند آرامش شما را بر هم زده و از طرف حامیان پروژه تحت فشار قرار دهد.خبر خوب این است که منابع مالی جایگزینی وجود دارد که کارآفرینان می‌توانند برای تامین مالی رویاهای تجاری خود استفاده کنند.
تامین مالی
زمانی که یک کسب‌وکار جدید راه‌اندازی می‌شود، بایستی کارآفرین بتواند منابع مالی موردنیاز آن را تامین کند، مخصوصاً برای آن دسته مبتدیانی که دانش نوآورانه و تکنولوژی جدیدی را ارائه می‌کنند. زیرا این دسته از شرکت‌ها نیازمند یک‌روند توسعه‌ای طولانی‌مدت از ایده به کسب‌وکار سودآور هستند.
تامین مالی استارت آپ ها دارای منابع مختلفی است که هر یک از این منابع تأثیر به سزایی بر سود استارت آپ و توسعه زودهنگام شرکت دارد.
1) سرمایه گذاری خودگردان
اولین روش تامین مالی کسب‌وکار نوپا و استارت آپ ها استفاده از پس‌اندازها و سرمایه شخصی کارآفرین و تکیه‌بر منابع درآمد شرکت به‌جای استفاده از منابع خارجی از قبیل سرمایه‌گذاران و وام‌دهندگان است.
تامین مالی خودگردان یکی از اصلی‌ترین منابع استراتژیک برای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و شرکت می‌تواند از درآمد خود اعتبار خود را افزایش دهد. اما با توجه به محدودیت منابع کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ ها، تامین مالی از این روش بسیار ناچیز است.
2) دوستان و خانواده
یکی دیگر از راه‌های تامین مالی کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ ها استفاده از سرمایه افراد خانواده و دوستان است. این روش دارای مزایا و معایبی است. مزیت مهم این است که دوستان و خانواده به‌طورمعمول هیچ‌گونه محدودیتی در نحوه مدیریت شرکت اعمال نمی‌کنند. علاوه بر این روند تامین مالی این روش ساده و سریع است. در طرف منفی، این استرس برای کارآفرین وجود دارد که در صورت عدم سودآوری، شرایط دشوار روانی بر روابط ایجاد می‌شود. مخصوصاً زمانی که جزییات مربوط به ریسک سرمایه‌گذاری از طرف کارآفرین پنهان بماند.
3)سرمایه گذاری دولتی
تامین مالی دولتی می‌تواند از طریق دولت یا سازمان‌های دولتی در قالب وام‌ها، تضمین‌های وام، توافقنامه با شرکت‌های سرمایه‌گذاری و سایر موارد مشابه انجام شود. با توجه به شرایط اقتصادی، محدودیت منابع دولتی و الویت بندی در حوزه‌های مختلف کسب‌وکار، معمولاً این روش تامین مالی برای کسب‌وکارهای نوپا مورداستفاده کمتری دارد.
4) سرمایه‌گذاران فرشته‌ای
در این نوع تامین مالی، سرمایه‌گذاران فرشته‌ای باهدف کسب سود در بلندمدت به تامین مالی کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ ها می‌پردازند. سرمایه‌گذاران فرشته‌ای افراد ثروتمندی هستند که پول نقد زیادی در اختیاردارند و به دنبال کسب فرصت‌های مطلوب سرمایه‌گذاری با بازدهی بالاتری (بیش از 25 درصد) نسبت به سرمایه‌گذاری‌های سنتی هستند.
سرمایه‌گذاران فرشته‌ای به‌عنوان یک بازار غیررسمی و خصوصی برای تامین مالی مستقیم استارت آپ ها محسوب می‌شوند که سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق قرار سهام سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا سرمایه‌گذاری کنند.سرمایه‌گذاران فرشته‌ای معمولاً بین 20 تا 50 درصد از سهام شرکت‌هایی تامین مالی می‌کنند را به دست می‌آورند، این میزان مالکیت بر اساس ارزیابی ارزش شرکت تعیین می‌شود. یکی از معایب استفاده از سرمایه‌گذار فرشته‌ای از دست دادن کنترل کامل شرکت به‌عنوان مالک است.
اعمال‌نظر در مراحل مختلف کسب‌وکار و دریافت سود از درآمد حاصل از فروش نیز ازجمله ضعف‌های این تامین مالی محسوب می‌شود. یکی از مهم‌ترین دلایل استفاده از سرمایه‌گذاران فرشته‌ای به‌عنوان یک منبع تامین مالی خوب در مرحله راه‌اندازی استارت آپ، تقاضای کنترل کمتر آن‌ها در شرکت است.
5) شرکت‌های سرمایه‌گذاری پر ریسک
در این مدل تامین مالی، شرکت‌های سرمایه‌گذاری خصوصی سرمایه لازم کسب‌وکارهای کوچک و متوسط با ظرفیت رشد بالایی را در بلندمدت دارند را تامین می‌کنند. این روش تنها به تامین مالی خلاصه نمی‌شود و قالب‌های تخصصی فنی و مدیریتی را دربرمی گیرد.
زیرا سرمایه‌گذاران سهام شرکت را دریافت می‌کنند و در تصمیم‌گیری‌های آن نیز اعمال‌نظر دارند. سرمایه‌گذاران جسور در شرکت‌های سرمایه‌گذاری پر ریسک به دنبال سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نوپا با ظرفیت رشد بالا هستند. این سرمایه‌گذاران معمولاً در کسب‌وکارهای کوچک سرمایه‌گذاری می‌کنند و مدت‌زمان این سرمایه‌گذاری بین 5 تا 10 سال است.
سرمایه گذاری از طریق شرکت‌های سرمایه‌گذاری پر ریسک مزایای بسیاری دارد. این شرکت‌ها به‌طورکلی علاقه‌مند به رشد ارزش سرمایه خود هستند. بنابراین پتانسیل رشد کارآفرین و توانایی گروه مدیریت استارت آپ برای تحقق بخشیدن به رشد سرمایه‌گذاری غالب است.
این شرکت‌ها به تامین مالی تعداد زیادی از شرکت‌های استارت آپ در اشکال مختلف تجربی و مهارتی می‌پردازند. علاوه بر این پشتیبانی مالی و انگیزشی استارت آپ، متخصصان این شرکت‌ها به کاهش نرخ شکست شرکت کمک می‌کنند. این امر با کاهش پیچیدگی‌های شرکت و افزایش مهارتی در قالب کنترل‌های مدیریتی سبب اجرای اقدامات اصلاحی می‌شود.
6) مؤسسات مالی و بانکی
در تامین مالی استارت آپ ها، مؤسسات مالی و بانکی نقش کمرنگی دارند. بالا بودن سود تسهیلات، وثیقه‌های سنگین موردنیاز، بالا بودن میزان مبلغ درخواستی و آینده مبهم سرمایه‌گذاری در شرکت ازجمله موانع پیش روی کارآفرینان در استفاده از وام‌های بانکی است.
7) تامین مالی جمعی
تامین مالی جمعی یک روش نسبتاً جدید برای تامین مالی استارت آپ ها محسوب می‌شود که به دلیل پیشرفت‌های تکنولوژی به‌عنوان یک کانال مالی وابسته به اینترنت عمل می‌کند. سرمایه‌گذاران افراد عادی هستند که سرمایه اندکی را سرمایه‌گذاری می‌کنند و درازای این مبالغ اندک محصول جدیدی را به‌عنوان پاداش یا سهام استارت آپ را دریافت می‌کنند. این روش تامین مالی بسیار هیجان‌انگیز بوده و می‌تواند محصولات جدید با تخفیف‌های جذابی را نصیب سرمایه‌گذاران کند.
تامین مالی کسب‌وکارهای نوپا و استارت آپ ها
استارت آپ ها برای توسعه کسب‌وکار خود با منابع محدود تامین مالی مواجه هستند. در اینجا بهترین راه‌های تامین مالی استارت آپ ها بیان می‌شود:
یکی از راه‌های تامین مالی جذب سرمایه از طریق سهام است. در این مورد، یک سرمایه‌گذار (سهام‌دار) درازای دریافت سهام شرکت‌های نوپا سرمایه موردنیاز شمارا تامین می‌کند. سرمایه‌گذار در حال حاضر به‌عنوان یک مالک از شرکت شما شناخته می‌شود و حقوق خاصی را نسبت به اطلاعات شرکت و تصمیم‌گیری‌های مدیریتی بر عهده دارد.
سرمایه‌گذاری از طریق تامین مالی مبتنی بر سهام دارای دو مزیت است. سرمایه‌گذاران علاوه بر تقسیم سود سهام بلکه از افزایش ارزش سهام نیز نفع می‌برند. درحالی‌که سود سهام منجر به جریان نقدی می‌شود، افزایش ارزش سهام منجر به افزایش بالایی از سهام شرکت می‌شود. بنابراین زمانی که سرمایه‌گذار تصمیم به فروش سهام خود داشته باشد، سود بالایی از آن می‌برد. یکی از معایب اصلی تامین مالی مبتنی بر سهام، ورشکستگی شرکت است. در این حالت سرمایه‌گذاران می‌توانند پس از پرداخت بدهی تمام قرض گیرندگان به سرمایه خود دسترسی داشته باشند. این امر می‌تواند منجر به از دست رفتن کل سهام سرمایه‌گذاران شود.
یکی از منابع اولیه تامین مالی استارت آپ ها استفاده از سرمایه شخصی، خانواده و دوستان است. این افراد از مزیت کارآفرین جوان اطلاع دارند و ریسک سرمایه‌گذاری را ارزیابی می‌کنند.
روش دیگر تامین مالی کسب‌وکارهای نوپا از طریق وام انجام می‌شود. این تامین سرمایه بیشتر توسط بانک‌ها و افراد خصوصی انجام می‌شود. این وام‌دهندگان همانند سهامداران شرکت عمل می‌کند اما ازنظر حقوقی متفاوت هستند. یک توافقنامه وام می‌تواند شامل اوراق بهادار خاصی باشد تا به‌عنوان اهرمی برای در صورت مشکلات پرداختی عمل کند. بازپرداخت می‌تواند در طول مدت وام و یا در پایان سررسید انجام شود. به‌طورمعمول دریافت وام از طریق بانک‌ها به دلیل وثیقه و تضمین‌های مختلف به‌سختی انجام می‌شود.
فرشتگان کسب‌وکار و شرکت‌های خصوصی خطرپذیر در مراحل ابتدایی استارت آپ ها اقدام به تامین مالی مبتنی بر سهام می‌کنند. همان‌طور که در قسمت قبل بیان شد، در صورت عدم موفقیت شرکت سهام این افراد در شرکت در معرض خطر قرار دارد. در اغلب موارد، علاوه بر تامین مالی استارت آپ ها مشاوره‌های ارزشمندی انجام می‌دهند و دانش خود را به اشتراک می‌گذارند. فرشتگان کسب‌وکار معمولاً کارآفرینان موفقی هستند که به دنبال سرمایه‌گذاری در استارت آپ ها می‌باشند. آن‌ها تمایل دارند تا نقش فعالی در توسعه و راه‌اندازی استارت آپ ها داشته باشند.
شرکت‌های سرمایه‌گذاری پرخطر بسیار شبیه به فرشتگان کسب‌وکار هستند. تفاوت اصلی در ساختار شرکتی به‌جای افراد خصوصی است. آن‌ها پس از سرمایه‌گذاری بر اساس یک الگوی خاص مشاوره فشرده برای هدایت امور بر عهده می‌گیرند.
تحقیقات نشان می‌دهد که راه‌اندازی شرکت‌های استارت آپ در سه مرحله انجام می‌شود. مرحله نخست، مسائل و حل کردن مسائل است. در این مورد ایده مهم‌ترین عامل محسوب نمی‌شود. طرح ایده بسیار ارزان است اما اجرای آن می‌تواند بسیار گران باشد. مسئله بسیار مهم هماهنگی راه‌حل با مسائل مربوطه است و اینکه آیا ایده شما در راستای نیاز مشتریان و کاربران است یا خیر؟
مرحله دوم تولید و بازار مناسب است که باید به این سؤال پاسخ دهد که آیا اجرای ایده پاسخگوی نیاز چه مشتریانی است. در مرحله اول لازم است پس از بررسی مسائل و حل آن‌ها بتوانید یک نمونه اولیه آماده کنید. در مرحله بعدی آزمایش و تحلیل معیارهای مختلف برای تعیین میزان گسترش محصول جدید برای مشتریان خاص است.
مرحله سوم مقیاس است که شامل گسترش و رشد شرکت‌های استارت آپ می‌شود. این مرحله منجر به افزایش تعداد کارکنان، افزایش سهم بازار و یا افزایش درآمد می‌شود.
زمان ایده آل برای افزایش سرمایه و تامین مالی پس از مرحله دوم (تولید و بازار مناسب) است، به هنگامی‌که بازار محصول جدید مورد آزمایش قرارگرفته است تا پتانسیل رشد پایدار آینده را بررسی کند (مقیاس در مرحله سوم). پس از مرحله دوم، بنیان‌گذاران استارت آپ و همچنین سرمایه‌گذاران بالقوه یک هدف مشترک دارند و آن گسترش کسب‌وکار است. “کشش یک اندازه از تعامل محصول شما با بازار آن است. سرمایه گذران در مورد کشش بیش از هر چیز دیگری مراقبت می‌کنند”.
انواع شرکت‌های استارت آپ
بر اساس تحقیقات محققان در سال 2011، شرکت‌های استارت آپ در حوزه تکنولوژی رایانه‌ای را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. اولین نوع شرکت‌های استارت آپ “اتومایزر” است که خصوصیات آن بر مشتریان متمرکزشده است و مشتریانی را جذب می‌کند که علاقه‌مند به یک محصول هستند. آن‌ها با استفاده از عملکرد سریع، اتوماسیون، بازار بزرگ، رقابت با بازار موجود، استفاده از فناوری‌های جدید و … مشتریان بالقوه را جذب می‌کنند.
یکدیگر از شرکت‌های استارت آپ “مبدل اجتماعی” نامیده می‌شود که به شرکت‌های استارت آپی هستند که توسط یک وجود یک بحران جمعیت، افزایش رشد اعضا و شبکه‌سازی مشخص می‌شود. این استارت آپ ها به‌طورمعمول راه‌های جدیدی برای اتصال مردم ایجاد می‌کنند و نیازمند سرمایه بیشتری نیز هستند.
دسته سوم “چلنجر” نامیده می‌شوند که به شرکت‌های استارت آپ با فروش بسیار بالا و همچنین وابستگی به مشتری و بازارهای پیچیده و سختگیر، فرآیندهای فروش مکرر هستند. علاوه بر این موارد نیاز به سرمایه بیشتر و گروه‌های کسب‌وکار بیشتری نسبت به دو گروه قبل دارند. زیرا این نوع از استارت آپ ها، کاربران زیادی دارند که در صورت شروع مقیاس سازی به گروه‌های بزرگ‌تری نیاز دارند.
سرمایه گذاری در بالاترین درجه (A) چیست؟
تامین مالی در بالاترین درجه به سرمایه‌گذاری شرکت‌های خصوصی در استارت آپ ها گفته می‌شود تا این کسب‌وکارها بتوانند در مسیر پیشرفت و توسعه مدل گام بردارند و به درآمدزایی برسند.
شرکت‌های استارت آپ در مراحل اولیه برای شروع عملیات به سرمایه‌گذاری اندک سرمایه‌گذاران نیازمند هستند. این سرمایه اندک اولیه می‌تواند از منابع مالی کارآفرینان و بنیان‌گذاران، خانواده و دوستان آن‌ها، سرمایه‌گذاران فرشته‌ای و سایر سرمایه‌گذاران کوچکی که می‌خواهند از این فرصت جدید استفاده کنند، تامین می‌شود.
جمع سپاری یا crowdsourcing روش دیگری است که سرمایه‌گذاران فرشته‌ای می‌توانند از این طریق برای دستیابی به فرصت‌های جدید سرمایه‌گذاری استفاده کنند. سرمایه‌گذار فرشته‌ای فرد ثروتمندی است که از کارآفرینان حمایت کرده و کسب‌وکارهای نوپا را تامین مالی می‌کند.
تفاوت اصلی میان تامین مالی اندک (در مراحل اولیه) و سرمایه گذاری در بالاترین درجه (A)، مقدار سرمایه‌ای است که در اختیار کارآفرین و شرکت‌های استارت آپ قرار می‌گیرد. در طرف مقابل نوع مالکیت و میزان سهم سرمایه‌گذاران بااهمیت خواهد بود.
تامین مالی اندک (در مراحل اولیه) در مقادیر کوچک ده تا صد هزار دلار است اما سرمایه گذاری در بالاترین درجه (A) به میلیون دلار می‌رسد. همچنین سرمایه گذاری در بالاترین درجه (A) از شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC) و شرکت‌های خصوصی مبتنی بر سهام (PE) تامین می‌شود که پرتفوی سرمایه‌گذاری آن‌ها چندین میلیون دلار ارزش دارد.